Na anterior entrada falaramos de logaritmos en base 2, e fixéramolo introducindo a seguinte táboa:
| $n$ | $2^{n}$ | $n$ | $2^{n}$ | $n$ | $2^{n}$ | $n$ | $2^{n}$ |
| $0$ | $1$ | $8$ | $256$ | $16$ | $65\,536$ | $24$ | $16\,777\,216$ |
| $1$ | $2$ | $9$ | $512$ | $17$ | $131\,072$ | $25$ | $33\,554\,432$ |
| $2$ | $4$ | $10$ | $1\, 024$ | $18$ | $262\,144$ | $26$ | $67\,108\,864$ |
| $3$ | $8$ | $11$ | $2\, 048$ | $19$ | $524\,288$ | $27$ | $134\,217\,728$ |
| $4$ | $16$ | $12$ | $4\,096$ | $20$ | $1\,048\,576$ | $28$ | $268\,435\,456$ |
| $5$ | $32$ | $13$ | $8\,192$ | $21$ | $2\,097\,152$ | $29$ | $536\,870\,912$ |
| $6$ | $64$ | $14$ | $16\,384$ | $22$ | $4\,194\,304$ | $30$ | $1\,073\,741\,824$ |
| $7$ | $128$ | $15$ | $32\,768$ | $23$ | $8\,388\,608$ | $31$ | $2\,147\,483\,648$ |
| $n=log_{2}N$ | $N=2^{n}$ | $n=log_{2}N$ | $N=2^{n}$ | $n=log_{2}N$ | $N=2^{n}$ | $n=log_{2}N$ | $N=2^{n}$ |
Para afacernos ao concepto de logaritmo propuxeramos algúns problemas introdutorios. Vou resolver os dous últimos pois son os únicos nos que hai que traballar con números que non aparecen nesta táboa. Lembremos os seus enunciados:
5. Calcula $ 129 \cdot 127$
6. Calcula $154 \cdot 8\,744$
Para abordar o exercicio 5 basta decatarse de que $129\cdot 127=\left( 128+1 \right)\left( 128-1 \right)=128^{2}-1$
Como o $log_{2}128=7$ temos que $log_{2}128^{2}=log_{2}\left( 128\cdot 128 \right)=log_{2}128+log_{2}128=2\cdot log_{2}128=2\cdot 7=14$.
Noutras palabras: $128^{2}=\left( 2^{7} \right)^{2}=2^{2\cdot 7}=2^{14}=16\,384$. De aí que $129\cdot 127=128^{2}-1=16\,384-1=16\,383$
Ademais, nesta resolución enxergamos outra propiedade dos logaritmos, a que nos indica cal é o logaritmo dunha potencia, e que podemos enunciar así:$$log_{2}M^{k}=k\cdot log_{2}M$$
Centrémonos agora no exercicio 6, que consiste en calcular o produto $154\cdot 8\,744$ facendo uso dos logaritmos en base 2. A pouco que reflexionemos no problema decatarémonos de que non se lle ve forma de reducir estes números aos que aparecen na táboa. Teñamos presente que a potencias de 2 máis próximas a 154 é $2^{7}=128$ pero $2^{8}$ xa é 256. Algo semellante sucede co outro factor, $8.744$. Resulta que $2^{13}=8\,192$ pero $2^{14}=16\,384$. Fica claro que se queremos usar os logaritmos para simplificar o cálculo de produtos e divisións, temos que procurar que a táboa de logaritmos non presente eses ocos tan grandes. Pero no canto de ir na dirección que marcaría a resolución deste problema, imos dirixirnos antes en dirección contraria.
Os logaritmos decimais
Tal e como dixemos, comezaramos presentando a táboa cos logaritmos en base 2. Porén podiamos ter escollido calquera outro número como base. Quizais unha das primeiras ideas que se nos veña á cabeza sería elaborar unha táboa logarítmica en base 10 pois esta é a base do noso sistema de numeración. Neste caso, o resultado sería o seguinte:
| $n$ | $10^{n}$ |
| $0$ | $1$ |
| $1$ | $10$ |
| $2$ | $100$ |
| $3$ | $1\,000$ |
| $4$ | $10\,000$ |
| $5$ | $100\,000$ |
| $6$ | $1\,000\,000$ |
| $n=log_{10}N$ | $N=10^{n}$ |
Entre as primeiras táboas de logaritmos publicadas xa comezou a destacar a tendencia a usar a base 10. Así o fixo Henry Briggs no 1617, 1624 e 1633. Tamén foi o caso de Edmund Gunter no 1620 e 1624 e de Adriaan Vlacq no 1628. Tanto é así que cando se usa esta base normalmente non se indica na notación do logaritmo. Deste xeito o $log_{10}M$ escribirase simplemente $log M$.
Resulta case inmediato comprobar que as propiedades dos logaritmos se verifican independentemente da base. Recompilando o tratado ata agora teriamos as seguintes:
$$log_{a}\left( M\cdot N \right)=log_{a}M+log_{a}N$$ $$log_{a}\frac{M}{N}=log_{a}M-log_{a}N$$
$$ log_{a}M^{k}=k\cdot log_{a}M$$
A estas propiedades convennos engadir unha máis, a denominada fórmula do cambio de base, que relaciona o logaritmo dun número en calquera base co logaritmo decimal dese mesmo número: $$log_{a}M=\frac{log\, M}{log\, a}$$
Esta fórmula indícanos que ten pouca importancia a base escollida. Se quixeramos elaborar unha táboa dos logaritmos nunha base $a$ calquera, bastaría con multiplicar por $log\, a$ os logartimos da táboa anterior, a dos logartimos decimais. En conclusión, se temos os logaritmos nunha determinada base, obter os logaritmos noutra calquera é inmediato.
Así e todo, despois de botarlle un ollo á táboa dos logaritmos en base 10, decontado nos decatamos que tomar 10 como base foi moi mala idea porque os saltos entre os valores de $N$ son enormes. As diferenzas entre as potencias de $2$ eran moito menores. Polo tanto convén escoller unha base máis pequena. Claro que non debemos baixar ata o 1 porque todas as súas potencias son tamén $1$. Probemos cun número moi pouco maior, $1'1$. Velaquí a súa táboa:
| $n$ | $1'1^{n}$ |
| $0$ | $1$ |
| $1$ | $1'1$ |
| $2$ | $1'21$ |
| $3$ | $1'331$ |
| $4$ | $1'4641$ |
| $5$ | $1'61051$ |
| $6$ | $1'771561$ |
| $n=log_{1'1}N$ | $N=1'1^{n}$ |
A cousa ten mellor pinta. E se avanzamos neste sentido? Consideremos bases aínda menores, por exemplo $1'001=1+\frac{1}{1.000}$
| $n$ | $1'001^{n}$ |
| $0$ | $1$ |
| $1$ | $ 1'00\textbf{1}$ |
| $2$ | $1'00\textbf{2} 00\textbf{1}$ |
| $3$ | $1'00\textbf{3}00\textbf{3}00\textbf{1}$ |
| $4$ | $1'00\textbf{4}00\textbf{6}00\textbf{4}00\textbf{1}$ |
| $5$ | $1'00\textbf{5}0\textbf{10}0\textbf{10}00\textbf{5}00\textbf{1}$ |
| $6$ | $1'00\textbf{6}0\textbf{15}0\textbf{20}0\textbf{15}00\textbf{6}00\textbf{1}$ |
| $n=log_{1'001}N$ | $N=1'001^{n}$ |
Aquí teriamos unha sucesion bastante anódina de valores se non fose polos que aparecen destacados en grosa. Efectivamente son os números combinatorios. Sen facer os cálculos aventuraría que a seguinte cifra da columna da dereita estaría formada polos valores da séptima fila do triángulo de Pascal intercalando un $0$ entre eles e grafándoos sempre con dous caracteres, engadindo un $0$ cando sexa necesario como o $07$ neste caso : $1'00\mathbf{7}0\mathbf{21}0\mathbf{35}0\mathbf{35}0\mathbf{21}00\mathbf{7}00\mathbf{1}$
Agora o crecemento dos valores da columna da dereita é tan lento que os ocos intermedios son realmente pequenos. Claro que isto produce un desacompasamento entre os valores de $n$ (os da primeira columna) e os das correspondentes potencias $N$ (os da segunda columna). Por exemplo para alcanzar o valor $2$ na columna da dereita temos que darlle a $n$ o valor $694$. Podemos intentar corrixir este desacompasamento mediante a seguinte observación:
$$\left( 1'001^{1000} \right)^{\frac{a}{1000}}=1'001^{\frac{1000a}{1000}}=1'001^{a}$$
Así teremos a seguinte táboa que nos presentan os logartimos en base $1'001^{1000}$
| $n$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{n}$ |
| $0$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0}=1$ |
| $0'001$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'001}=1'001^{1}=1'001$ |
| $0'002$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'002}=1'001^{2}=1'002001$ |
| $0'003$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'003}=1'001^{3}=1'003003001$ |
| $0'004$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'004}=1'001^{4}=1'004006004001$ |
| $0'005$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'005}=1'001^{5}=1'005010010005001$ |
| $0'006$ | $\left( 1'001^{1000} \right)^{0'006}=1'001^{6}=1'006015020015006001$ |
| $n=log_{1'001^{1000}}N$ | $N=\left( 1'001^{1000} \right)^{n}$ |
Agora os valores das dúas columnas van máis acompasados. Partindo nun principio da base $1'001$, conseguímolo tomando como nova base $1'001^{1000}$. Daquela, de collermos bases que nos permitan unha maior densidade de valores:
$1'000\, 1$, $1'000\, 01$, $1'000\, 001$, .... deberiamos recorrrer á súas correspondentes melloras:
$1'000\,1^{10\,000}=\left( 1+\frac{1}{10\,0000} \right)^{10\,000}$, $1'000\,01^{100\,000}=\left( 1+\frac{1}{100\,0000} \right)^{100\,000}$, $1'000\,001^{1000\,000}=\left( 1+\frac{1}{1000\,0000} \right)^{1000\,000}$...
En definitiva, a nosa base ideal virá dada polo límite destes valores:
$$\lim_{x \to \infty}\left( 1+\frac{1}{x} \right)^{x}=2, 718281828459...=e$$
Este número, $e$ é a base dos logaritmos neperianos. Denotarémolos $log_{e}M=lnM$. Trátase dun número irracional (non é unha fracción), aínda máis, é trascendente (non é solución de ningunha ecuación polinomial con coeficientes enteiros). O raro é que partindo da idea de que os logaritmos en base 2 daban lugar a unha táboa con demasiados ocos (pouco densa) acabamos con logaritmos en base $e=2, 718281828459...$ que dá lugar a ocos aínda maiores. Quizais todo isto parte de que nunca nos atrevimos a mergullarnos en logaritmos de bases menores que $1$. A ver se o facemos na próxima ocasión.
Algún día tería que relatar as miñas desventuras no CAP (Curso de Adaptación Pedagóxiga), un curso que xogaba aproximadamente o mesmo papel que o Máster de Profesorado actual. Só comentarei que, cando me faltaba só unha sesión para rematalo, abandoneino, farto. Efectivamente, estaba farto de ver como quen presumiblemente tiña que dar directrices sobre orientacións didácticas actuaba como un terrorista pedagóxico. Recordo unha materia levada por dous profesores, un home gordo e unha muller fraca. Impartían clase xuntos. Pasaban todo o tempo discutindo. Iso podería estar ben se fose algo pensado e preparado. Non era o caso. Nunha ocasión pasaran toda a sesión dándolle voltas a como tratar aos rapaces zurdos. Se conviña, ou non, forzalos a escribir coa man dereita. Non era esta un tema que houbese que tratar no CAP, só foi unha ocorrencia máis desa parella infame de profesores. Desde aquela quedoume a impresión que unha clase levada en parella tiña que ser necesariamente un fracaso. Non é así. Isto demostráronolo Nicanor Alonso e Miguel Mirás o pasado venres 16/05/2025 na charla que viñeron impartir ao IES Antón Losada Diéguez ao alumnado de 1º de Bacharelato. O segredo do éxito dunha clase en tándem? O mesmo que o dunha clase impartida por unha persoa soa: traballo e preparación. 
